Tyłozgięcie macicy jest to schorzenie, najczęściej wrodzone, wynikające z budowy anatomicznej macicy, choć niekoniecznie. Jego przyczyną mogą być również różnorodne procesy zapalne, które wpływają na zmianę kształtu macicy, wygięcie się jej tyłu, a także endometriozą, powodującą skrócenie wiązadeł utrzymujących macicę. Może też być rezultatem zabiegu chirurgicznego lub powikłanego porodu. Tyłozgięcie macicy występuję u około 20 proc. kobiet.

Tyłozgięcie macicy jest położeniem odmiennym od typowego, występującego częściej, które cechuje się takim ułożeniem macicy, w którym trzon jest odgięty ku tyłowi w stosunku do szyjki macicy. Prawidłowe położenie charakteryzuje się przodozgięciem oraz przodopochyleniem. Dla lepszego zobrazowania przypomnijmy, że macica znajduje się w miednicy mniejszej, w której wyróżnia się:

• szyjkę macicy (łączącą macicę z pochwą);
• cień macicy (łączący szyjkę z trzonem);
• trzon macicy (narząd przypominający swym kształtem odwrócona gruszkę).

Często tyłozgięcie macicy nie daje żadnych objawów bezpośrednich. Bywa jednak powodem bolesnych miesiączek – wydłużających się, z dużą ilością skrzepów. Przy tyłozgięciu macicy mogą też występować bóle w krzyżu oraz ból w jajnikach, pochwie, brzuchu podczas współżycia w danych pozycjach (najczęściej podczas głębokiej penetracji).

Nieznaczne tyłozgięcie nie stwarza problemów związanych z zajściem w ciążę i jej donoszeniem, a wszelkie dolegliwości wynikające z takiego położenia macicy nierzadko ustępują właśnie po porodzie.

Tyłozgięcie macicy może być zdiagnozowane przez lekarza ginekologa podczas rutynowych badań, a potwierdzone badaniem USG miednicy mniejszej. Nie wymaga ono interwencji chirurgicznej. Przeprowadza się ją jedynie w wyjątkowych sytuacjach, na przykład przy wypadaniu macicy. Wszelkie powikłania wynikające z tego schorzenia trzeba natomiast leczyć, gdyż mogą stać się przyczyną powikłań następnych.

Na pewno niektórych przyczyn tyłozgięcia trzeba się pozbyć jak najszybciej – czyli przewlekłych stanów zapalnych oraz endometriozy, gdyż mogą one znacznie utrudnić zajście w ciążę albo spowodować poronienia nawykowe.